οξεία ασθένεια του βουνού
acute mountain sickness
Ερμηνεία:
Μετά από διαμονή 1-5 ημερών από την ημέρα της ανάβασης σε υψόμετρα ≥2500 m, τα άτομα κινδυνεύουν να αναπτύξουν μία από τις τρεις μορφές οξείας ασθένειας από υψόμετρο: οξεία ασθένεια του βουνού [acute mountain sickness], ήτοι ένα σύνδρομο μη ειδικών συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλος, κούραση, ζάλη και ναυτία. Εγκεφαλικό οίδημα από μεγάλο υψόμετρο [high-altitude cerebral oedema] μια δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια που χαρακτηρίζεται από αταξία, μειωμένη συνείδηση και χαρακτηριστικές αλλαγές στην απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. και πνευμονικό οίδημα από μεγάλο υψόμετρο [high-altitude pulmonary oedema],, μια μη καρδιογενής μορφή πνευμονικού οιδήματος που προκύπτει από υπερβολική υποξική πνευμονική αγγειοσύσπαση, η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν δεν αναγνωριστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Ετυμολογία:
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:
Acute mountain sickness: pathophysiology, prevention, and treatment. Imray C, Wright A, Subudhi A, Roach R. Prog Cardiovasc Dis. 2010 May-Jun;52(6):467-84.
Acute high-altitude sickness. Luks AM, Swenson ER, Bärtsch P. Eur Respir Rev. 2017 Jan 31;26(143):160096.
Mechanisms of action of acetazolamide in the prophylaxis and treatment of acute mountain sickness.Leaf DE, Goldfarb DS. J Appl Physiol (1985). 2007 Apr;102(4):1313-22.
Συνώνυμα:
Δείτε σχετικές φωτογραφίες της Google »
© Δρ. Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Άλλες λέξεις στην κατηγορία Παθολογία:
|